ای وطن
ای مادر تاریخ ساز
ای کویر تو بهشت جان من
عشق جاویدان من ایران من
ای زتو هستی گرفته ریشه ام
نیست جز اندیشه ات اندیشه ام
ارزشی داری به تیر انداختن
دست بهرامی به شیر انداختن
کاوه ی اهنگری ضحاک کش
مرز داران دلیرت جان به کف
سر فرازان دلیرت جان به کف
سر فرازان سپاهت صف به صف
خون به دل کردن دشت و نهر را
باز گرداند ند خرمشهر را
ای وطن ای مادر ایران من
مادر اجدادو فرزندان من
خانه ی من -بانه من- توس من
هر وجب از خاک تو ناموس من
ای دریغ از من که ویران بینمت
بیشه را خاکی زشیران بینمت
خاک تو گر نیست جان من مباد
زنده در این بوم وبر یک تن مباد
ستیغ وصخره و دریا و هامون
ارس زاینده رود اروند کارون
وطن یعنی سرای ترک با پارس
وطن یعنی خلیج تا ابد فارس
وطن یعنی دوست از جان کشیدن
به تنگستان و دشتستان رسیدن
زمین شستن زاستبداد واز کین
به خون گرم در گرمابه ی فین
وطن یعنی رهایی زاتش و خون
خروش کاوه و خشم فریدون
وطن یعنی زوال حال سیمرغ
حدیث بال زال و بال سیمرغ
سپاه جان به خوزستان کشیدن
شهادت را به جان ارزان خریدن
نماز خون به خونین شهر خواندن
مهاجم را زخرمشهر راندن
وطن یعنی اذان عشق گفتن
وطن یعنی غبار از عشق رفتن
وطن یعنی هدف یعنی شهامت
وطن یعنی شرف یعنی شهادت
وطن یعنی گذشته حال فردا
تمام سهم یک ملت به دنیا
وطن یعنی چه اباد و چه ویران
وطن یعنی همین جا
یعنی............ایران